Benny Lauwers
JCI Gheel-en-Thals
CEO Viu More
Elke JCI-generatie heeft zijn eigen visie op de organisatie, geeft er zijn eigen invulling aan en heeft zijn eigen trategie om dingen te verwezenlijken. Dit is het fijne aan JCI.
Ik maakte voor de eerste keer kennis met JCI in het jaar 2007, ingegeven door het feit dat ik als ondernemer ook graag op een ‘andere’ manier iets wou bijdragen aan de maatschappij. Serviceclubs waren toen, net zoals vandaag, volop aan het rekruteren om hun dalende ledenaantal tegen te gaan. Tijdens een aantal van mijn contacten met deze serviceclubs viel de naam JCI en vooral wat voor een ‘rare bende’ dit wel was. Ik was onmiddellijk getriggerd en vooraleer ik het wist zat ik aan tafel bij die ‘rare bende’: de Jaycees van Gheel-en-Thals. Nog nooit had ik zoveel enthousiaste mensen samen gezien, volop bezig met het organiseren van projecten allerhande, fun events en tussendoor nog een twinning evenement opzetten met een Duitse en Finse JCI-afdeling. De energie spatte ervan af. Later op de avond bleek dat ze ook een behoorlijke pint konden drinken. Wat een verschil met die ‘muffe en saaie’ bijeenkomsten van de toen gemiddelde serviceclub. Na een aantal vergaderingen had ik echter door dat ik mijn engagement lichtjes zou moeten optrekken als ik echt wou meegenieten van die immense flow aan energie. Helaas was dat op dat moment onmogelijk aangezien ik net een 2-jaar durende managementopleiding was gestart die veel tijd en energie vergde van mezelf. Ik heb op dat moment dan ook beslist om mijn nakende lidmaatschap niet te aanvaarden. Op dat moment een spijtige, maar noodzakelijk beslissing. Maar ik ben de G&T Jaycees, hun projecten en evenementen blijven volgen. Niet moeilijk, want eens om de zoveel tijd stonden ze in de lokale pers.
Na mijn opleiding in 2009 was mijn theoretische bagage m.b.t. management en leiderschap vrij groot, maar ik had helemaal niet het gevoel dat ik ‘klaar’ was. Ik vond van mezelf dat ik ‘praktijkervaring’ miste. Plots zag ik de G&T Jaycees opnieuw in de lokale pers staan met een geslaagd evenement en in dat specifieke artikel verwijzende naar hoe JCI voor persoonlijke groei als manager, leider, ondernemer kan zorgen. Het duurde dan ook niet lang vooraleer ik opnieuw op weg was naar de G&T Jaycees. Al snel had ik het geluk dat ik meegetrokken werd naar het Vlaamse JCI-niveau waar de projecten (o.a. verkiezing Vlaamse Jonge Ondernemer) nog leuker, grootser en uitdagender waren. En tegelijk kreeg ik de kans om in het daaropvolgende jaar in lokale bestuur te zetelen. Ze zagen me wel zitten. Mijn JCI-trein was vertrokken…
Vanaf dat moment is het 1 lange rit vol plezier, uitdagingen, groeiopportuniteiten en vriendschappen geweest. Plezier in het organiseren van de meest diverse projecten (maatschappelijk relevant, business georiënteerd, …) en het deelnemen aan regionale, nationale en internationale congressen. Uitdagingen in het besturen van een lokale afdeling of in mijn specifieke geval ook de Vlaamse JCI-regio en omgaan met verschillende mensen en profielen.Groeiopportuniteiten door het unieke karakter van ‘learning by doing’ van JCI en de verschillende ‘mentors’ die mij ondersteund hebben zowel met issues binnen als buiten JCI. En uiteraard het meest waardevolle dat ik overgehouden heb aan JCI, de vriendschappen voor het leven. Kortom, JCI heeft me persoonlijk en professioneel verder doen evolueren dan alle managementtrainingen of andere ervaringen samen ooit gedaan hebben.
Ik moet hier wel de kanttekening maken dat JCI niet vrijblijvend is. Je kan het voor jezelf vrijblijvend maken als je wil, maar dan haal je nooit het volle potentieel uit JCI. Dan ga je er inderdaad op terugkijken met een ‘was-het-dat-maar’-gevoel. Ik heb uit JCI veel gehaald en heb veel teruggekregen omdat ik er in de eerste plaats ook veel ingestoken heb (tijd en energie). Heel af en toe hebben gezin, familie of andere vrienden het onderspit moeten delven ten voordele van JCI. Maar dit is het echt meer dan waard geweest. En dat is meteen ook een advies dat ik wil meegeven aan nieuwe leden. Geef jezelf helemaal, de beloning op vlak van persoonlijke groei en vriendschappen zal zeker navenant zijn.
Elke JCI-generatie heeft zijn eigen visie op de organisatie, geeft er zijn eigen invulling aan en heeft zijn eigen strategie om dingen te verwezenlijken. Dit is het fijne aan JCI. Iedereen kan en mag het op zijn manier doen. Dus moest er iemand interesse hebben in hoe ‘wij’ het deden, dan schuif ik met plezier aan voor een pint. Ook al doen/deden we de dingen anders, de ‘echte’ JCI-spirit is immers bij iedereen en elke generatie dezelfde.